Pleitwedstrijden en speechwedstrijden: lessen door Duke’s Law School en John F. Kennedy
Ben je een deelnemer aan pleitwedstrijden, dan wel – een lid van Toastmasters die een perfecte speech wil geven, op een avond of bij een speech-wedstrijd?
De Amerikaanse website Duke’s Law School geeft tips voor pleitwedstrijden die net zo goed van toepassing zijn op speechwedstrijden en presentatietechnieken. Logisch. Pleiten is speechen en goede speechers kijken weer de kunst af van overtuigende advocaten. De Duke Law’s School geeft bruikbare adviezen, en één daarvan, de ‘call to action’ is een bewezen effectieve afsluiter van toespraken. Die je trouwens ook ziet bij een beroemde toespraak van de jurist John F. Kennedy.
We bespreken in deze blog de tips, enkele verschillen en de overeenkomsten tussen (wedstrijd)pleiten en (wedstrijd)speechen in het openbaar.
Structuur & volgorde
Openingsprotocol
Bij pleitwedstrijden wacht de deelnemer in stilte in de gang totdat de rechters je vragen binnen te komen. Pleiters aan pleitwedstrijden krijgen het advies geduldig te zijn. Hij/zij mag zitten pas als de rechters gaan zitten.
Bij Toastmasters geldt dat je het podium betreedt wanneer je aan de beurt bent. Het is wel eens gebeurd dat een wedstrijdspeecher bij het betreden van het podium nog eens aan de jury hun interpretatie van de juryregels vroeg – dat kwam verkeerd, een beetje brutaal over, ook al was het niet zo bedoeld, het was louter onzekerheid.
Ken je plaats en laat je niet kennen. Zelfverzekerde beleefdheid wint harten.
Inleiding
Bij moot court wedstrijden introduceert een pleiter zichzelf altijd met de zin: “May it please the Court, mijn naam is , raadsman voor de [eiser / verweerder] “. Deze formaliteit is essentieel. Bij Toastmasters kun je deze vorm van respect naar je publiek eveneens toepassen, bijvoorbeeld door te beginnen met een welkomstwoord en een korte introductie. Devin Bisanz, een ervaren Amerikaanse Toastmaster en beroepsspreker, adviseert om na de introductie altijd jezelf te introduceren met een vaste zin als ‘Welkom: mijn naam is … en ik ga vandaag jullie iets vertellen over …”
Thema
Duke Law’s advies voor een advocaat/ pleitstudent: begin altijd met een heldere en overtuigende juridische uitspraak die de kern van de zaak belicht, zo is het advies in pleitwedstrijden. Breng een samengevatte beslissing in jouw voordeel op een zelfverzekerde manier voor het voetlicht als inleiding op het pleidooi.
Bij Toastmasters doe je dat ook. Een quote, een centrale vraagstelling, een kort inleidend verhaal met een moraal/vraag dan wel het kernbericht van je speech zijn effectieve manieren om je verhaal mee te openen.
Structuur (roadmap)
Na de introductie, maar voor je begint met je betoog, moet je zowel in pleit- als in speechwedstrijden de twee of drie (niet meer dan dat) belangrijkste punten benoemen die je zal bespreken. Dit geeft de rechters of het publiek een globaal overzicht van het gedetailleerdere argument dat volgt. Pleidooien en betogen of verhalen hebben hierin dezelfde raamstructuur. Twee of drie hoofdpunten is genoeg. Drie is ideaal.
Tip: Leer je inleiding uit je hoofd en een hoofdlijn (roadmap) en houd oogcontact met de rechters of het publiek. Dit verhoogt de impact van je betoog door te tonen dat je goed voorbereid en zelfverzekerd bent..
Een bekende structuur is om eerst te vertellen wat je gaat vertellen (ik ga het hebben over deze drie punten) dan het verhaal te vertellen (punt 1: punt 2: punt 3) en dan af te sluiten met: ik heb het nu over deze drie punten gehad.
Vermijd sheets met bullet points. Mensen worden afgeleid door de tekst. Een plaatje en eventueel een steekwoord die je laat zien als je het verhaal hebt over het plaatje al hebt afgerond is voldoende.
Volgorde van argumenten
Pleitadvies: ‘Begin de hoofdmoot van je betoog door het eerste punt van je roadmap te bespreken. Maak je punt en ga dan direct door naar je tweede punt’. Advocaten in een pleidooi/ wedstrijdpleidooi worden soms onderbroken door rechters, die vragen hebben. Dat is niet het geval bij speechwedstrijden/ oefenspeeches, dus in zoverre is er een verschil. Wat wel overeenkomt is het algemene advies: maak je punt, sluit het af, wacht niet en blijf niet hangen, maar begin gelijk aan je volgende onderdeel. Hou de vaart erin.
Eventueel – maar dat is voor gevorderden – kun je tussen twee punten door zelf een korte vraag stellen aan het publiek en die vervolgens zelf beantwoorden om daarmee aan te haken op het volgende punt in je betoog. Je houdt de vaart erin terwijl je toch contact hebt met het publiek tussendoor. Het maakt je betoog dynamischer, zoals een snel en kort vraag-antwoord-spel een lang en saai pleidooi meteen veel vlotter kan maken. In beide spreekvormen is het van belang niet in discussies te verzanden die te veel afleiden van de hoofdlijn.
Afsluiting
Zowel in een pleitwedstrijd als in een speech – in het bijzonder een speech die met als bedoeling om te overtuigen of te motiveren – moet je afsluiten met een duidelijk verzoek aan de rechtbank (of publiek bij Toastmasters) over wat je wilt dat er gebeurt. Bijvoorbeeld: “Op grond van de bovenstaande argumenten, verzoek ik de rechtbank om in het voordeel van de [appellant/geappelleerde] te oordelen het volgende…”
Bij een speech noem je dat de call to action. Een mooi voorbeeld is de historische speech waarmee president John F. Kennedy in 1962 het Amerikaanse publiek wilde overtuigen van de noodzaak om duur overheidsgeld te steken in de schijnbaar onzinnige missie om op de maan te willen landen. Hij eindigde zijn openbare toespraak met:
We shall send to the moon 240,000 miles away, a giant rocket, more than 300 feet tall on an untried mission to an unknown celestial body, and then return it safely to Earth.
But why, some say, the moon? Why choose this as our goal? And they may well ask, why climb the highest mountain? Why 35 years ago fly the Atlantic?
We choose to go to the moon. We chose to go to the moon. We choose to go to the moon in this decade and do the other things not because they are easy, but because they are hard. Because that goal will serve to organize and measure the best of our energies and skills, because that challenge is one that we’re willing to accept. One we are unwilling to postpone.
And therefore, as we set sail, we ask God’s blessing on the most hazardous and dangerous and greatest adventure that man has ever gone.
Stilistisch en spreektechnisch valt op dat hij in de tweede alinea (But why, some say…) een vraag stelt -eigenlijk aan het publiek – en die omvormt tot een retorische vraag (why 35 years ago fly the Atlantic). Dat wordt gevolgd door een drievuldige herhaling (We choose to go to the moon. We chose to go to the moon. We choose to go to the moon).
Hij eindigt met een alliteratie en een drievoudige, ritmische kedeng-kedeng opsomming (as we set sail, we ask God’s blessing on the most hazardous and dangerous and greatest adventure)
Kernpunten voor succesvol pleiten en spreken in het openbaar
Voorbereiding: het uit je hoofd leren van de inleiding en de hoofdlijn.
Zelfverzekerdheid: Toon zelfverzekerdheid door oogcontact te behouden.
Structuur: Volg een duidelijke structuur en volgorde om je betoog te organiseren.
Directheid: Beantwoord eventuele vragen direct en kort en bondig en onthou je hoofdlijn om terug te keren naar je betoog.
Door deze richtlijnen toe te passen, kun je jouw vaardigheden in toespreken / speechen /overtuigen aanzienlijk verbeteren, ongeacht of je een pleiter, president of een presenterende public speaker van de Amsterdamse Brugman Club bent.